Artystka, żona, matka - historia kobiety.

Długo się wahała, zanim zdecydowała się na tę, tak bardzo osobistą, opowieść o sobie i bliskich. Pomyślała jednak, że jej relacja może dodać otuchy wielu kobietom, bohaterkom drugiego planu. Powstała niezwykła książka, ktĂłra pokazuje Basię i niełatwe indywidualności wybitnych StuhrĂłw z perspektywy żony i matki - rozumiejącej i uważnej. Książka, ktĂłra odłąnia skalę kobiecego kompromisu.

Basia Stuhr opowiada o swoich korzeniach: trudnym dzieciństwie w prowincjonalnym mieście na Śląsku, niełatwych relacjach z matką, wybijaniu się na niezależność dzięki talentowi i miłości do muzyki, o wypłynięciu na szerokie wody rozwijającej się kariery skrzypaczki, o wielkiej miłości. Kiedy ciężkie choroby dotknęły Jerzego i cĂłrkę Mariannę, podjęła walkę o zapewnienie im najlepszej pomocy medycznej, a potem w czasie rekonwalescencji, o ich spokĂłj i pogodę ducha.

WkrĂłtce zaangażowała się w działolność społeczną, udzielając się w fundacji, ktĂłra zapewnia wsparcie psychologiczne osobom chorym na raka.

W swojej książce pełnej nieznanych faktĂłw - przywoływanych rĂłwnież w relacjach świadkĂłw, przyjaciĂłł, kolegĂłw - z około setką unikatowych zdjęć, zachęca czytelniczki, by zawsze były sobą.

Wartość i siłę rodziny odkrywa się powoli, dojrzewając latami do tej wiedzy, twierdzi Autor, dlatego właśnie teraz napisał książkę o tym, jak bardzo ważna jest w jego życiu rodzina - ta, z ktĂłrej się wywodzi - i ta, ktĂłra dziś go otacza: żona Barbara, cĂłrka Marianna, syn Maciej, synowa Samanta i wnuczka Matylda. Dzieje rodziny StuhrĂłw sięgają siedemnastego wieku. Europejskie korzenie prowadzą do Dolnej Austrii. Najstarsze zdjęcia pokazują pradziadkĂłw Annę i Leopolda, ktĂłrzy w latach siedemdziesiątych XIX wieku sprowadzili się z Wiednia do Krakowa i tu już pozostali. W opowieści Jerzego Stuhra historia rodziny splata się z historią Krakowa, Polski i Europy. W domowym archiwum zachowały się fotografie, portrety, krzyż zasługi, szabla, filiżanka i swerwantka - wokĂłł tych przedmiotĂłw snuje się prawdziwa i rekonstruowana historia rodziny. Wielkie miłości, niezwykłe charaktery, trudne decyzje, narodziny i śmierć, śluby i rozwody, sukcesy i porażki, radości i smutki...

Ta książka daje nadzieję! Osobisty dziennik Jerzego Stuhra to zapis kilku miesięcy jego walki z chorobą nowotworową. Autor ma odwagę pisać i mĂłwić o chorobie. Odnajduje właściwe słowa i swĂłj własny sposĂłb na jej pokonanie. Opowiada o wielkiej roli rodziny, przyjaciĂłł i tych, ktĂłrzy znają go z teatru i filmu. Byli z nim. Wierzyli w jego wyzdrowienie. Świat nie przestał Jerzego Stuhra obchodzić ani na chwilę, przeciwnie - zmuszony do okresowej izolacji, żarliwie i bezkompromisowo komentuje najważniejsze wydarzenia artystyczne, obyczajowe i polityczne. Czas, ktĂłrego nie mĂłgł wypełnić działaniem, wypełniały myśli, oczekiwanie na narodziny wnuczki i codzienna notatka w dzienniku - pełna życiowej energii, polemicznej pasji, humoru i mądrości.